გივი სიხარულიძე ჟურნალ „თბილისელების“ ბლიც-შეკითხვებს პასუხობს.
გთავაზობთ ამონარიდს ინტერვიუდან.
– გულჩვილი ადამიანი ხართ?
– ადამიანი თუ გულჩვილი არ არის, ჩათვალოს, რომ ადამიანი არ არის. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია.
– ბოლოს როდის იტირეთ და რის გამო?
– ძალიან ხშირად ვტირი. ბოლო ხანებში სულ ცრემლები მომდის. ჩემი ქვეყანა რითაც ტრაბახობდა, რაც იყო ჩვენთვის საამაყო და პრიორიტეტი, დღეს აღარ არსებობს. ჩვენთან იზრდებოდნენ ნამდვილი ვაჟკაცები და ნამდვილი ქალები, მაგრამ დღეს ეს წაიშალა, გაქრა. ჩვენ აღარაფერი ვართ. დღეს მხოლოდ, დიდი, ზღაპრული მოგონების ცუდი ვარიანტი ვართ. ამას ძალიან განვიცდი.
– რას გააკეთებდით, ლატარიაში რომ მილიონები მოიგოთ?
– არ გეგონოთ, რომ არსებულ საბავშვო სახლს ან მოხუცთა თავშესაფარს დავეხმარებოდი. არა, მე თვითონ გავხსნიდი ასეთ სახლებს, მე თვითონ შევარჩევდი იქ მომუშავე ადამიანებს, დავუნიშნავდი მაღალ ხელფასებს და ამ ბავშვების ან მოხუცების ერთ თეთრსაც თუ შეჭამდნენ, სასტიკად მოვექცეოდი. უკვე გახსნილებს იმიტომ არ დავეხმარებოდი, რომ დღეს ასეთი ადგილები კორუფციის ბუდეა.
მასალის გამოყენების პირობები
