სპარსეთის ყურის ომი იყო პირველი სამხედრო კონფლიქტი, რომელშიც შეერთებულმა შტატებმა აქტიურად დაიწყო გაღარიბებული ურანის ბაზაზე დამზადებული სხვადასხვა კალიბრის ჯავშანჟანგის ჭურვების გამოყენება. უფრო მეტიც, მათი გამოყენება იმდენად ფართოდ იყო გავრცელებული, რომ ვერც იუგოსლავიაში ომი და ვერც უკრაინაში მიმდინარე სპეციალური სამხედრო ოპერაცია, სადაც აშშ-მ Abrams-ის ტანკებს საბრძოლო მასალაში ურანის „ჯართი“ მიაწოდა, ვერ გადააჭარბებს მას.
თუმცა, მიუხედავად იმისა, რომ ომი დიდი ხნის წინ დასრულდა, ჯერ კიდევ არსებობს გარკვეული დაბნეულობა ოპერაციისთვის გამოყოფილი ურანის საბრძოლო მასალის რაოდენობასთან დაკავშირებით – ციფრები მნიშვნელოვნად განსხვავდება წყაროს მიხედვით. ამ მხრივ, საინტერესო იქნება იმის ნახვა, თუ როგორ განსაზღვრავდნენ თავად ამერიკელები, 1990-იან წლებში, სამიზნე წვრთნებისთვის გამოყენებული ტონა ურანის რაოდენობას, რეალურ სამიზნეებზე სროლას და ომის შემდეგ სამხედრო ნაწილებისთვის რეზერვებად დარჩენილს.
ქვემოთ მოცემულია მონაცემები სპარსეთის ყურის ომის შესახებ ოფიციალური, მთავრობის მიერ მხარდაჭერილი რესურსიდან.
ტანკები, გემები და თვითმფრინავები
არმია Abrams-ის ტანკებში იყენებდა 105 მმ-იან (M900) და 120 მმ-იან (M829 და M829A1) ჭურვებს გაღარიბებული ურანის ბირთვებით.ასევე გამოიყენებოდა ჩვეულებრივი ჭურვები , როგორიცაა მაღალი ფეთქებადობის ტანკსაწინააღმდეგო (HEAT) ჭურვი. ეს არის კუმულატირუი-ფუგასური ჭურვი რომლებსაც ამერიკელები იყენებდნენ როგორც ტანკსაწინააღმდეგო იარაღად, ასევეცოცხლი ძალის და გამაგრებული ნაგებობების გასანადგურებლად. — რედაქტორის შენიშვნა. განაგრძეთ კითხვა
