ხუთშაბათი, ოქტომბერი 10, 2024
- Advertisement -spot_img
მთავარისაზოგადოება„დედა მმალავს, ეშინია, მისმა მეუღლემ არ იცის, რომ სხვა კაცისგან შვილი ჰყავს“...

„დედა მმალავს, ეშინია, მისმა მეუღლემ არ იცის, რომ სხვა კაცისგან შვილი ჰყავს“ – ცნობილი ემიგრანტი ქალის მძიმე შეხვედრა ბიოლოგიურ დედასთან და მამის გაცნობის მოლოდინი

ცის­ნა­მი საყ­ვარ­ლიშ­ვილს სა­ზო­გა­დო­ე­ბა კარ­გად იც­ნობს – კა­ხელ გო­გო­ნა­, რო­მელ­მაც ემიგ­რან­ტის მძი­მე გზა გა­ი­ა­რა და სა­ბო­ლო­ოდ ცხოვ­რე­ბის სიყ­ვა­რუ­ლი ამე­რი­კა­ში იპო­ვა. მან რამ­დე­ნი­მე თვის წინ მწერ­ლო­ბა­შიც სცა­და ბედი და მისი პირ­ვე­ლი წიგ­ნი „წი­თელთმი­ა­ნი გო­გო­ნას დღი­უ­რი“ გა­მო­ვი­და. ცის­ნა­მი მა­შინ მკი­თხველ­თან შე­სახ­ვედ­რად სპე­ცი­ა­ლუ­რად ამე­რი­კი­დან ჩა­მო­ვი­და…

ალ­ბათ ბევ­რმა არ იცის, რომ კა­ხე­ლი გო­გო­ნა რე­ა­ლუ­რად ჯერ კი­დევ ჩვი­ლო­ბა­ში უსი­ნათ­ლო ოჯახ­მა იშ­ვი­ლა, შემ­დეგ კი ბი­ო­ლო­გი­უ­რი შვი­ლიც შე­ე­ძი­ნათ და გო­გო­ნა ძმას­თან ერ­თად იზ­რდე­ბო­და, ამი­ტომ ბავ­შვო­ბა­ში ეჭვი არ ჰქო­ნია, რომ ნაშ­ვი­ლე­ბი იყო, სა­ნამ ერთ დღეს, მისი უმ­ცრო­სი ძმა ავა­რი­ა­ში არ მოყ­ვა…

– ცის­ნა­მი, შე­იძ­ლე­ბა ბევ­რმა არ იცის, რომ რე­ა­ლუ­რად წლე­ბის წინ, კა­ხეთ­ში ოჯახ­მა გიშ­ვი­ლათ. რა ასაკ­ში გა­ი­გეთ, რომ ბი­ო­ლო­გი­უ­რი მშობ­ლე­ბი არ გზრდიდ­ნენ

– ზუს­ტად არ მახ­სოვს, ასე 13 თუ 14 წლის ვი­ყა­ვი. ძა­ლი­ან პუნ­ქტუ­ა­ლუ­რი ბავ­შვი ვი­ყა­ვი და არ მიყ­ვარ­და სკო­ლა­ში დაგ­ვი­ა­ნე­ბა. ჩემი პა­ტა­რა ძმა კი ზარ­მა­ცი მოს­წავ­ლე იყო და სულ გვი­ან იღ­ვი­ძებ­და. ხში­რად მი­წევ­და მისი ლო­დი­ნი, რომ სკო­ლა­ში ერ­თად წავ­სუ­ლი­ყა­ვით.

სკო­ლამ­დე მი­სას­ვლე­ლად სოფ­ლის მთა­ვა­რი გზა უნდა გა­დაგ­ვეკ­ვე­თა, სა­დაც ხელ­ჩა­კი­დე­ბუ­ლი გა­დამ­ყავ­და ხოლ­მე. ერთ დი­ლა­საც გავ­ბრაზ­დი, არ და­ვე­ლო­დე და მარ­ტო წა­ვე­დი სკო­ლა­ში. სწო­რედ მაგ დი­ლას მარ­ტოს მო­უ­წია სოფ­ლის შარა-გზის გა­დაკ­ვე­თა და მან­ქა­ნამ და­არ­ტყა. სო­ფე­ლი პა­ტა­რაა და ცუდი ამ­ბე­ბი მალე ვრცელ­დე­ბა. გაკ­ვე­თი­ლე­ბი რომ დამ­თავ­რდა, სახ­ლში ღი­ღი­ნით ვბრუნ­დე­ბო­დი კლა­სე­ლებ­თან ერ­თად, რო­დე­საც ერთ-ერ­თმა მი­თხრა, რა გა­ცი­ნებს, შენს ძმას მან­ქა­ნამ და­არ­ტყაო.

შოკი მი­ვი­ღე ამ ამ­ბავ­ზე. თან და­ა­მა­ტა, თუმ­ცა ის ხომ შენი ნამ­დვი­ლი ძმა არ არი­სო. ორ­მა­გად გა­ნერ­ვი­უ­ლე­ბუ­ლი დავ­ბრუნ­დი სახ­ლში. იმის შემ­დეგ ამ გო­გოს­თან ხში­რად ვჩხუ­ბობ­დი, მა­ბუ­ლინ­გებ­და და დამ­ცი­ნო­და. იმ­დე­ნად პა­ტა­რა ვი­ყა­ვი, რომ ვერ მივ­ხვდი რას ნიშ­ნავ­და, ჩემი ძმა ნამ­დვი­ლი ძმა არ იყო. ვერ გავ­ბე­დე და ამ თე­მა­ზე სახ­ლში კი­თხვე­ბი არ და­მის­ვამს. სა­ბედ­ნი­ე­როდ, ჩემი ძმა კარ­გად იყო, პა­ტა­რა ნა­კაწ­რი ჰქონ­და. წლე­ბის გან­მავ­ლო­ბა­ში გო­ნე­ბა­ში ჩა­მეს­მო­და ამ გო­გოს ხმა: „შენი ნამ­დვი­ლი ძმა არ არის.“

– გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი გა­რეგ­ნო­ბა გაქვთ, ეჭვს არ გი­ჩენ­დათ, რომ მშობ­ლებს და ძმას ფი­ზი­კუ­რად არ გავ­დით?

– დიახ, ხში­რად ვფიქ­რობ­დი რო­გო­რი გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი ჩემი მშობ­ლე­ბის­გან. მე მა­ღა­ლი, თეთ­რი, წი­თელთმი­ა­ნი. ჩემი მშობ­ლე­ბი და­ბა­ლი, მუქი ფე­რის კა­ნით, ხუ­ჭუ­ჭა თმე­ბით. რა­ღაც ისე არ იყო, რო­გორც უნდა ყო­ფი­ლი­ყო. ვხვდე­ბო­დი, რომ იმ გა­რე­მოს ნა­წი­ლი არ ვი­ყა­ვი, სა­დაც ვიზ­რდე­ბო­დი. თი­ნე­ი­ჯე­რო­ბის ასაკ­ში მშობ­ლებს ვთხო­ვე, რომ სი­მარ­თლე გა­ემ­ხი­ლათ და ასე გა­ვი­გე, რომ ის გო­გო­ნა მარ­თა­ლი იყო. მერე იყო ბავ­შვუ­რი ჩხუ­ბის დროს წა­მო­ძა­ხე­ბე­ბი, რომ მე „ბოზი“ ქა­ლის გა­ჩე­ნი­ლი ვარ და დე­დამ ფი­ცარ­ზე და­მაგ­დო და ჩემ­მა გამ­ზრდელ­მა მშობ­ლებ­მა ასე მი­პო­ვეს. სულ მა­ინ­ტე­რე­სებ­და, ვინ იყო ეს „ბოზი ქალი“ და წლე­ბის შემ­დეგ ხელ­ში შემ­რჩა ძა­ლი­ან გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი, არის­ტოკ­რა­ტი და კე­თი­ლი ადა­მი­ა­ნი.

ბი­ო­ლო­გი­ურ დე­დას მა­შინ­დელ­მა სა­ზო­გა­დო­ებ­რივ­მა აზ­რმა გა­და­ა­წყვე­ტი­ნა ჩემი და­ტო­ვე­ბა. იმ დროს ქორ­წი­ნე­ბის გა­რე­შე შვი­ლის გა­ჩე­ნა­ზე ძა­ლი­ან მძი­მედ რე­ა­გი­რებ­და გა­რე­მო. მი­ხა­რია, რომ ქვე­ყა­ნა გან­ვი­თარ­და და ახლა ყვე­ლა ქალს შე­უძ­ლია ქორ­წი­ნე­ბის გა­რე­შე შვი­ლის ყოლა. მე სა­ზო­გა­დო­ე­ბის მსხვერ­პლი ვარ, რომ არა ასე­თი მკაც­რი ტაბუ, ალ­ბათ ბი­ო­ლო­გი­უ­რი დე­დის გვერ­დით გა­ვიზ­რდე­ბო­დი და ბევ­რი რამ სხვა­ნა­ი­რად იქ­ნე­ბო­და ჩემს ცხოვ­რე­ბა­ში. მა­გა­ლი­თად, არ მექ­ნე­ბო­და ბავ­შვო­ბის ტრავ­მე­ბი და ახ­ლაც არ შე­მახ­სე­ნებ­და ეს ყვე­ლა­ფე­რი თავს.

– თქვენს წარ­მოდ­გე­ნებ­ში რო­გო­რი იყო ბი­ო­ლო­გი­უ­რი დედა?

– მთე­ლი ბავ­შვო­ბა ვოც­ნე­ბობ­დი ლა­მაზ დე­და­ზე. ჩემს თა­ნაკ­ლა­სე­ლებს ახალ­გაზ­რდა დე­დე­ბი ჰყავ­დათ, მშო­ბელ­თა კრე­ბა­ზე რომ მო­დი­ოდ­ნენ ხოლ­მე. გამ­ზრდე­ლი დედა ფუმ­ფუ­ლა, საყ­ვა­რე­ლი ქა­ლია. ბი­ო­ლო­გი­უ­რი დედა ზუს­ტად ისე­თია, რო­გო­რიც ჩემს წარ­მო­სახ­ვა­ში შევ­ქმე­ნი, სა­ნამ გა­ვიც­ნობ­დი. მა­ღა­ლი, ლა­მა­ზი, თბი­ლი, არის­ტოკ­რა­ტი, კე­თილ­შო­ბი­ლი, ლა­მა­ზი სხე­უ­ლის ფორ­მე­ბი­თა და სა­ხით. მი­ხა­რია, რად­გან ზუს­ტად ვიცი, ასაკ­ში მეც მის­ნა­ი­რი ლა­მა­ზი ვიქ­ნე­ბი. ნა­ო­ჭე­ბიც კი არ აქვს სა­ხე­ზე.

– რა ასაკ­ში და­ი­წყეთ ბი­ო­ლო­გი­უ­რი დე­დის ძებ­ნა და რო­გო­რი იპო­ვეთ?

– ჩემი ყო­ფი­ლი დე­დამ­თი­ლი სულ “ყივ­ჩაღს” მე­ძახ­და იმის გამო, რომ ნაშ­ვი­ლე­ბი ვი­ყა­ვი. ბავ­შვო­ბა­ში მეს­მო­და, “ბო­ზის დაგ­დე­ბუ­ლი ხარ”, ახალ­გაზ­რდო­ბა­ში „ყივ­ჩა­ღის შვი­ლი ხარო“. ამ­ბობ­და ხოლ­მე, ყივ­ჩა­ღი შე­მო­მი­ვარ­დაო. ერთ დღეს ავ­დე­ქი და გა­დავ­წყვი­ტე გა­მე­გო, ვინ იყო დე­და­ჩე­მი. სა­ქარ­თვე­ლო­ში არ­სე­ბობს ძა­ლი­ან მა­გა­რი არა­სამ­თავ­რო­ბო ორ­გა­ნი­ზა­ცია, “ძა­ლა­დო­ბის­გან დაც­ვის ეროვ­ნუ­ლი ქსე­ლი“ რო­მელ­საც მივ­მარ­თე. ამ ორ­გა­ნი­ზა­ცი­ა­ში მუ­შა­ობს ად­ვო­კა­ტი ქალ­ბა­ტო­ნი მა­ნა­ნა ფურ­ცხვა­ნი­ძე, რო­მე­ლიც და­მეხ­მა­რა დე­და­ჩე­მის შე­სა­ხებ ინ­ფორ­მა­ცი­ის მო­პო­ვე­ბა­ში და სწო­რედ ასე ვი­პო­ვე ჩემი ნამ­დვი­ლი დედა. სა­დღაც 23 წლის ვი­ყა­ვი. შეხ­ვედ­რა ქალ­ბა­ტონ­მა მა­ნა­ნამ და­გეგ­მა და პირ­ვე­ლად ერ­თმა­ნეთს სა­მე­ბის ეკ­ლე­სი­ა­ში შევ­ხვდით.

– რო­გორ გახ­სენ­დე­ბათ ეს შეხ­ვედ­რა, ყვე­ლა­ზე ემო­ცი­უ­რი ნა­წი­ლი რო­მე­ლი იყო?

– პირ­ვე­ლი შეხ­ვედ­რა არ იყო ისე­თი, რო­გო­რიც მე წარ­მო­მედ­გი­ნა. მე­გო­ნა, ხე­ლებს გაშ­ლი­და და ჩა­მი­ხუ­ტებ­და, იტყო­და, შვი­ლო, მე – დე­და­აა. ძა­ლი­ან ცივი იყო. არ ჩა­მი­ხუ­ტა და მი­თხრა, მე ვე­რა­ფერს გა­გი­კე­თე­ბო. არაფ­რის გა­კე­თე­ბა არ მინ­დო­და მის­გან. გა­ი­გო, რომ ახა­ლი გა­შო­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვი მე­უღ­ლეს, პა­ტა­რა ბავ­შვი მყავ­და და ეტყო­ბა იფიქ­რა, რა­ღა­ცას მო­ვე­ლო­დი მის­გან. სულ მწა­რედ მახ­სოვს ეს შეხ­ვედ­რა და სა­კუ­თარ თავს დავ­პირ­დი, რომ აღარ ვნა­ხავ­დი. თუმ­ცა მერე აღ­მო­ვა­ჩი­ნე, რომ ძა­ლი­ან ლა­მა­ზი, უმ­ცრო­სი და მყავს. მის­მა სი­ლა­მა­ზემ ისე მომ­ხიბ­ლა, რომ მისი დახ­მა­რე­ბით კი­დევ შევ­ხვდი დე­დას. დიდ­ხანს ვი­სა­უბ­რეთ, ჩემს დაგ­რო­ვილ კი­თხვებს პა­სუ­ხი გას­ცა. თით­ქოს ვა­პა­ტიე, თით­ქოს არა. ცხოვ­რე­ბა ძა­ლი­ან ხან­მოკ­ლეა, რომ წყე­ნა­ში გა­ვა­ტა­რო. ახლა კარ­გი ურ­თი­ერ­თო­ბა გვაქვს. მარ­ტო ის ფაქ­ტი მა­წუ­ხებს, რომ მის­მა ახ­ლან­დელ­მა მე­უღ­ლემ და ოჯახ­მა არ იცი­ან ჩემს შე­სა­ხებ. მმა­ლავს დედა, ეში­ნია რომ მე­უღ­ლე ვერ გა­და­ი­ტანს ამ ამ­ბავს, რომ მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა ტყუ­ილ­ში აცხოვ­რა. ამ კაც­მა არ იცის, რომ მის ცოლს სხვა კა­ცის­გან შვი­ლი ჰყავს. მოკ­ლედ, ჯერ კი­დევ “და­მა­ლუ­ლი შვი­ლი” ვარ.

– ვიცი, რომ ახლა ბი­ო­ლო­გი­უ­რი მა­მის მო­ძებ­ნა გაქვთ გა­და­წყვე­ტი­ლი. არ გი­კი­თხავთ დე­დის­თვის, ვინ იყო?

– დიახ, რა თქმა უნდა, მი­კი­თხავს. ვიცი ვინც არის. სა­ხე­ლიც ვიცი, გვა­რიც და ად­გი­ლიც, სა­დაც ცხოვ­რობს. აქამ­დე თავს ვი­კა­ვებ­დი მას­თან შეხ­ვედ­რის­გან. ამ ზა­ფხულს გა­მო­ვე­ცხა­დე­ბი, თავ­ზე და­ვად­გე­ბი და გა­ვიც­ნობ. ვი­მე­ო­რებ, ცხოვ­რე­ბა ძა­ლი­ან ხან­მოკ­ლეა, რა­ტო­მაც არა, მინ­და ვიც­ნობ­დე ბი­ო­ლო­გი­ურ მა­მას. ვე­ტყვი, რომ არას­წო­რად მო­იქ­ცა, რო­დე­საც ორ­სუ­ლი დედა მარ­ტო და­ტო­ვა და სხვა ქალი მო­იყ­ვა­ნა ცო­ლად. ასე­ვე არას­დროს გას­ჩე­ნია სურ­ვი­ლი, რომ მე ვე­პო­ვე. დე­დას უთ­ქვამს, რომ სა­ერ­თო შვი­ლი ჰყავ­დათ და მის მო­ძებ­ნა­ში დახ­მა­რე­ბო­და, შე­მო­უთ­ვლია, წადი ერთი, მის­ნა­ი­რე­ბი ციმ­ბირ­ში ბევ­რი მყავს დაყ­რი­ლიო. ნუ­რას უკაც­რა­ვად, მა­მა­ჩე­მო, ჩემ­ნა­ი­რე­ბი არა! გა­ემ­ზა­დე, მოვ­დი­ვარ შენს გა­საც­ნო­ბად!

– ცის­ნა­მი, ბოლო წლებ­ში გვეს­მის, რომ წლე­ბის წინ სა­ქარ­თვე­ლო­ში ჩვი­ლებს ძი­რი­თა­დად ყიდ­დნენ. რო­გო­რია თქვე­ნი გაშ­ვი­ლე­ბის ის­ტო­რია?

– რო­გორც ვიცი, ჩემ­ში ფული არ გა­და­უხ­დი­ათ. შვიდ­თვი­ა­ნი და­ვი­ბა­დე, ყვე­ლას ეგო­ნა, რომ ვერ გა­დავ­რჩე­ბო­დი, რად­გან ძა­ლი­ან პა­ტა­რა და უსუ­სუ­რი ვი­ყა­ვი. არა­ვის ვუნ­დო­დი და მხო­ლოდ ორმა უსი­ნათ­ლო ადა­მი­ან­მა გა­და­წყვი­ტა ჩემი აყ­ვა­ნა და გაზ­რდა. ალ­ბათ ეს იყო ჩემი ბედი. მად­ლო­ბა ჩემს გამზდელ დე­დი­კოს და მა­მი­კოს, რომ მათ ოჯახ­ში გა­ვი­ზარ­დე და არა რო­მე­ლი­მე ბავ­შვთა სახ­ლში. ძა­ლი­ან მძი­მე და მტკივ­ნე­უ­ლი თე­მაა ჩემ­თვის ჩვი­ლე­ბით ვაჭ­რო­ბა და ბავ­შვე­ბის მო­პარ­ვა. ყვე­ლა უნდა და­ი­სა­ჯოს, ვინც ამ საქ­მე­ში იყო გა­რე­უ­ლი. ყვე­ლა დედა და მამა გმი­რია, ვინც სხვის შვილს იშ­ვი­ლებს და გაზ­რდის. არ იცი, ვინ არის, რო­გო­რი გე­ნე­ტი­კა აქვს და ზრდი. მე პი­რა­დად, ზუს­ტად ვიცი, რომ არ მაქვს იმის გამ­ბე­და­ო­ბა, რომ სხვი­სი შვი­ლი გავ­ზარ­დო, შე­ვიყ­ვა­რო ისე, რო­გორც ჩემი სის­ხლი და ხორ­ცი. ამი­ტომ მად­ლო­ბა ჩემს დე­დი­კოს და მა­მი­კოს. რო­გორც შე­ეძ­ლოთ გამ­ზარ­დეს და ყვე­ლა­ფე­რი მომ­ცეს. მად­ლი­ე­რი ვარ და სიკ­ვდი­ლამ­დე მათი მად­ლი­ე­რი ვიქ­ნე­ბი.

– თქვე­ნი ცხოვ­რე­ბა ფილ­მს ჰგავს, პირ­ვე­ლი წა­რუ­მა­ტე­ბე­ლი ქორ­წი­ნე­ბა, მარ­ტო­ხე­ლა დე­დო­ბა, შვიდ­წ­ლი­ა­ნი ემიგ­რა­ცია, ბრძო­ლა თქვე­ნი და სა­ქარ­თვე­ლო­ში და­ტო­ვე­ბუ­ლი შვი­ლის მო­მავ­ლის­თვის…

– კარ­გია, როცა შენს ცხოვ­რე­ბა­ში სულ რა­ღაც ხდე­ბა. წარ­მო­იდ­გი­ნეთ, არა­ფე­რი რომ არ ხდე­ბო­დეს, რო­გო­რი მო­სა­წყე­ნი იქ­ნე­ბო­და. მიყ­ვარს სირ­თუ­ლე­ე­ბი, არ მე­ში­ნია არაფ­რის. ჩემს ბი­ო­ლო­გი­ურ დე­დას­თან რომ გავზრდი­ლი­ყა­ვი, ასე­თი მა­გა­რი ცის­ნა­მი არ ვიქ­ნე­ბო­დი. ყვე­ლა­ფე­რი ხონ­ჩით მორ­თმე­უ­ლი მექ­ნე­ბო­და და ეს ფაქ­ტი ძა­ლი­ან გა­მა­ზარ­მა­ცებ­და. ძა­ლი­ან ბევ­რი ვიბ­რძო­ლე და ვიშ­რო­მე იმის­თვის, რომ უმაღ­ლე­სი გა­ნათ­ლე­ბა მი­მე­ღო, ქო­ნე­ბა და­მეგ­რო­ვე­ბი­ნა. დღემ­დე ვიბ­რძვი მეტი გა­ნათ­ლე­ბის­თვის, ცოდ­ნის­თვის და ბედ­ნი­ე­რე­ბის­თვის. ჩემ­თვის ცხოვ­რე­ბა მუდ­მი­ვი ძი­ე­ბაა, რა­ღაც ახ­ლის, რა­ღაც სას­წა­უ­ლის. სწო­რედ გა­ჭირ­ვე­ბამ, ტკი­ვი­ლე­ბით სავ­სე ცხოვ­რე­ბამ მაქ­ცია ძლი­ერ ადა­მი­ა­ნად. ყვე­ლა­ფე­რი რომ მქო­ნო­და, ამ­დენ ბრძო­ლებ­ში არ ვიქ­ნე­ბო­დი და ვერ შევ­დგე­ბო­დი ადა­მი­ა­ნად. ვუ­ყუ­რებ აქ მდი­და­რი ადა­მი­ა­ნე­ბის შვი­ლებს, რომ­ლებ­საც ყვე­ლა­ფე­რი აქვთ და და­კარ­გუ­ლი აქვთ ცხოვ­რე­ბის ხა­ლი­სი, ბრძო­ლა და ამ­ბი­ცია. მე მომ­წონს ასე­თი ცის­ნა­მი, მხრებ­გაშ­ლი­ლი, შემ­დგა­რი, თა­ვი­სი ტრა­გი­კუ­ლი, ტკი­ვი­ლე­ბით სავ­სე წარ­სუ­ლით. წყარო

მასალის გამოყენების პირობები
მსგავსი პოსტები
კერალა, ინდოეთის სამოთხე

კერალა, ინდოეთის სამოთხე

9 October, 2024
Why Georgian Hospitals Should Make Space for Prayer: A Holistic Approach to Patient Care

Why Georgian Hospitals Should Make Space for Prayer: A Holistic Approach to Patient Care

ოქტომბერი 10, 2024
ძველისა და ახლის სინთეზით შექმნილი სამუშაო სივრცე: უნიკალური და ფუნქციური გარემო

ძველისა და ახლის სინთეზით შექმნილი სამუშაო სივრცე: უნიკალური და ფუნქციური გარემო

ოქტომბერი 9, 2024
ბზა – მრავლდება: თესლით, რომელიც ძა­­ლი­ან კარგი აღმოცენების უნარით ხასიათდე­ბ­ა, გადაწვენით და, რაც ჩვენს პატივცემულ მკი­თხველს აინტერესებს – კალმების დაფესვიანებით

ბზა – მრავლდება: თესლით, რომელიც ძა­­ლი­ან კარგი აღმოცენების უნარით ხასიათდე­ბ­ა, გადაწვენით და, რაც ჩვენს პატივცემულ მკი­თხველს აინტერესებს – კალმების დაფესვიანებით

ოქტომბერი 9, 2024
მითი თუ რეალობა – რა უნდა ვიცოდეთ ძუძუთი კვების შესახებ?

მითი თუ რეალობა – რა უნდა ვიცოდეთ ძუძუთი კვების შესახებ?

9 ოქტომბერი 2024
რა საიდუმლოს ინახავს მისტიური ხვამლის მთა? – კითხვა ჯერ ისევ კითხვად რჩება.  ხვამლის მთა მოლაშქრეების და არქეოლოგების საყვარელი ადგილია

რა საიდუმლოს ინახავს მისტიური ხვამლის მთა? – კითხვა ჯერ ისევ კითხვად რჩება.  ხვამლის მთა მოლაშქრეების და არქეოლოგების საყვარელი ადგილია

ოქტომბერი 9, 2024
21 მარტის ასტროლოგიური პროგნოზი

21 მარტის ასტროლოგიური პროგნოზი

მარტი 21, 2024
ვაშლის დაბინავება რეალიზაციის პროცესი

ვაშლის დაბინავება რეალიზაციის პროცესი

ოქტომბერი 7, 2024
ახალი დეტალები გახმაურებულ ჰოლივუდურ სკანდალზე

ახალი დეტალები გახმაურებულ ჰოლივუდურ სკანდალზე

ოქტომბერი 3, 2024
“მიყვარს, როდესაც საქართველოს შესახებ ვსაუბრობ – ევროპაში ყველა ჩვენი ქვეყნის ელჩები ვართ”- ექსკლუზიური ინტერვიუ უნგრეთში ახალგაზრდა ელჩ ნინა ტაბატაძესთან

“მიყვარს, როდესაც საქართველოს შესახებ ვსაუბრობ – ევროპაში ყველა ჩვენი ქვეყნის ელჩები ვართ”- ექსკლუზიური ინტერვიუ უნგრეთში ახალგაზრდა ელჩ ნინა ტაბატაძესთან

9 ოქტომბერი 2024
თბილისის მერიამ ახალი სპორტული ცენტრი ააშენა

თბილისის მერიამ ახალი სპორტული ცენტრი ააშენა

ოქტომბერი 9, 2024
უნიკალური ბროწეულის ღვინო საქართველოდან

უნიკალური ბროწეულის ღვინო საქართველოდან

ოქტომბერი 9, 2024
პროდუქტები რომელიც პოზიტიურად განგაწყობთ და შემოდგომის მელანქოლიის დაძლევაში დაგეხმარებათ

პროდუქტები რომელიც პოზიტიურად განგაწყობთ და შემოდგომის მელანქოლიის დაძლევაში დაგეხმარებათ

ოქტომბერი 7, 2024
- Advertisement -spot_img

ხშირად ნახვადი