განსხვავება კარდიო და აერობული ვარჯიშებს შორის.
ხშირად დამწყები მოვარჯიშეები მოიხსენიებენ კარდიო ვარჯიშს აერობულ ვარჯიშად, თუმცა ისინი მკვეთრად განსხვავდება ერთმანეთისგან და სხვა და სხვა ადაპტაციებს იწვევენ ადამიანის ორგანიზმში.
აერობული დატვირთვა მოიაზრებს კუნთების კაპილარიზირიზაციას, მიტოქონდრიების ჰიპერპლაზიას და პირველი ტიპის ბოჭკოს რეკრუტირებას. აერობული მუშაობა დამოკიდებულია კარდიო სისტემის მუშაობაზე, რომელმაც უნდა უზრუნველყოს ის საკმარისი ჟანგბადი. როცა ადამიანი იწყებს ფიზიკურ მუშაობას, მოთხოვნა ჟანგბადზე იზრდება.
ჟანგბადის დეპონირება კი უჯრედებში ვერ ხდება და ამ ჟანგბადით უზრუნველყოფაზე პასუხისმგებელია გული. რაც უფრო მაღალია კარდიო ადაპტაცია, მით უფრო მალე მიიღებს მუშა კუნთი მოთხოვნილ ჟანგბადს. პერიფერიული ადაპტაცია მიეკუთვნება კუნთების მაქსიმალურ კაპილარიზაციას და მიტოქონდრიების ჰიპერპლაზიას.
ამგვარად აერობული პერიფერიული ადაპტაცია მოიაზრებს ენერგო უზრუნველყოფის კუთხით ჟანგვითი ფოსფორილირებას, მნიშვნელოვანია თუ არა გშს კონკრეტული ინტენსივობის ზონაში მოქცევა ლიპოლიზის გასააქტიურებლად ? ზონების ზონები გათვალისწინება ლიპოლიზის გასააქტიურებლად ? ყველაფერი არაა ასე მარტივად.
1) ცხიმის მასის შესამცირებლად ყველაზე მნიშვნელოვანი ფაქტორი ადეკვატური კალორიული დეფიციტის შექმნაში მდგომარეობს.
2) საშუალო ინტენსივობის დატვირთვა, კორტიზოლის დონის უეცარი ავარდნისგან გვაზღვევს ასაცილებლად, რადგან მაღალი ქრონიკული კორტიზოლი პირიქით აფერხებს წონის კლებას,
და შეუძლია მადა უფრო ინტენსიური გახადოს. როგორც წესი ბევრი იყენებს გშს მაჩვენებლებს ინტენსივობის ზონების დასადგენად.
მაგრამ ინტენსივობის ზონა ყველას აქვს ინდივიდუალური. პირობითად 120-130 გშს შეიძლება ერთი ადამიანისთვის იყოს საშუალო დატვირთვის ზონის დიაპაზონში ხოლო მეორისთვის ცდებოდეს საშუალო დატვირთვის ზონას. მარტივად რომ ვთქვათ, ადამიანს 130-140 შეიძლება დაეწყოს ქოშინი და ტაქიკარდია, რაც ნიშნავს იმას, რომ ის უკვე გადავიდა ანაერობულ ზონაში.
შესაბამისად გშს უნდა იყოს ინდივიდუალურად შერჩეული თითოეული ადამიანისთვის, სქესის, ასაკისა და კარდიო რესპირატორული ადაპტაციის შესაბამისად.
პირობითად ერთი საათი სეირნობა გშს 100-ჟანგვითი ფოსფორილირების ენერგო უზრუნველყოფის მექანიზმს იყენებს. მარტივად რომ ვთქვათ, საწვავად იყენებს ტრიგლიცერიდებს-ცხიმს.
სხვა და სხვა ინტენსივობის დატვირთვა განსხვავდება არამხოლოდ ორგანიზმის ენერგო უზრუნველყოფით, არამედ ამ ენერგიის დახარჯვის სიდიდით. მაგრამ, აქ კითხვა იმაში მდგომარეობს, თუ რამდენად მზად არის ადამიანი მაღალი სტრესის მისაღებად?
