ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ „იმედის დღის“ ეთერში ისაუბრა:
„მაუგლის მაგალითი ხშირად მომყავს, – კარგი ბიჭი იყო, კარგი ტვინით, ჯანმრთელი, კარგად განვითარებული ნერვული სისტემით, მაგრამ ცხოველების გარემოში მოხვდა. ჩვენი ფსიქიკა და ნერვული სისტემა ისეა მოწყობილი, რომ გარემოებებს ვეგუებით. მას ადამიანის ენა რომ არ ესმოდა, მერე ვეღარც ისწავლა. მე-19 საუკუნეში ძალიან ბევრი შემთხვევა იყო აღწერილი, როდესაც ბავშვები იკარგებოდნენ და ტყეში, ცხოველებთან ხვდებოდნენ. როდესაც საზოგადოებაში ბრუნდებოდნენ, კომუნიკაციას ვეღარ სწავლობდნენ, იმიტომ, რომ კრიტიკულმა დრომ ისე გაიარა, ცოცხალი ენა მათ ტვინში არ მოხვდა.
2 წლის ასაკის ბავშვი 2-სიტყვიან წინადადებას უნდა ამბობდეს. ამერიკის პედიატრთა აკადემია ამბობს, რომ ბავშვების 30%-ს ენისა და მეტყველების განვითარებაში შეფერხება აქვს.
შეუძლებელია, ამდენი პრობლემიანი ბავშვი დაიბადოს და ეს გაჯეტების ბრალი არ იყოს. მისი გამოყენება 2 წლამდე საერთოდ უნდა აიკრძალოს. როცა ენას სწავლობს, ყველა დანარჩენ ელემენტარულ ფუნქციას ენობრივი უნარები აკონტროლებენ. როცა გაიზრდები, წერა-კითხვა რომ უნდა ისწავლო, რომელიც სიმბოლური ფუნქციაა, თუ ენობრივი უნარები არ გივარგა, წერა-კითხვაშიც პრობლემები შეგექმნება, სტუდენტი რომ გახდები და 500 გვერდი გექნება წასაკითხი, ვერ წაიკითხავ. საძინებელ ოთახში არ უნდა არსებობდეს არც ტელევიზორი, არც გაჯეტი, არც ტელეფონი.
სადილის დროს ყველა ტელეფონში იყურებს, ცალი ხელით ჭამენ, ერთმანეთს არ ელაპარაკებიან. ამას მოჰყვება სოციალიზაციის სერიოზული პრობლემა…“
მასალის გამოყენების პირობები
