DIC-სინდრომი

0
307
xr:d:DAGB6Ox9z7A:6,j:6193999699962300722,t:24040908

DIC-სინდრომი (დისემინებული, ინტრავასკულური კოაგულაცია) – დაავადება, რომელსაც ახასიათებს სისხძარღვებში სისიხლის მიმოქცევის დარღვევა, ფიბრინოლიტიკური და სისხლის მიმოქცევის სისტემის კომპონენტების გამოფიტვა, ტრომბოზისკენ და სისხლის შედედებისკენ მიდრეკილება, ორგანოებში მიკროცირკულაციის დარღვევა, რასაც მივყავართ მისი დისტროფიისა და დისფუნქციისკენ.

მიზეზები
DIC-სინდრომი წარმოადგენს მეორად დაავადებას და წარმოიშობა ჰემოსტაზის პათოლოგიური პროცესების შედეგად. დაავადების წარმოშობის მიზეზებია:
·         ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების გართულებები;
·         ჭარბი სისხლდენა;
·         შოკური მდგომარეობა;
·         სისხლძარღვების ჰემოლიზი, არათავსებადი სისხლის გადასხმისას;
·         სისხლის მიმოქცევის გასაზრდელი პრეპარატების დიდი ხნით მიღება;
·         სამეანო პათოლოგიები (პლაცენტას ხელით მოცილება, ნაყოფის გარშემო არსებული წyლით ემბოლია);
·         ავთვისებიანი წარმონაქმნების გართულება.

სიმპტომები
დაავადებისთვის დამახასიათებელია შემდეგი სახის სიმპტომები:
·         კანის მცირედი დაზიანებისას დიდი რაოდენობით სისხლდენა (დაავადების საწყის ეტაპზე);
·         ჰემორაგიული გამოვლინებები (შინაგანი და გარეგანი სისხლდენა);
·         სისხლძარღვებში თრობმის წარმოქმნა;
·         ცხვირიდან, კუჭ-ნაწლავიდან, ფილტვებიდან სისხლდენა;
·         სისხლჩაქცევებისა და სილურჯეების გაჩენა;
·         არტერიული წნევის დაცემა;
·         სწრაფი დაღლა;
·         ხრინწი ფილტვებში.

დიაგნოსტიკა
დაავადების სინდრომების დიაგნოსტიკისთვის ექიმი-ჰემატოლოგი ატარებს სისხლის საერთო და ბიოქიმიურ ანალიზს, სისიხლის პლაზმაში შიდასისხლძარღვების სისხლის მიმოქცევის მარკერების განსაზღვრის მიზნით.

მკურნალობა
დაავდების აუცილებელი მკურნალობა მოიცავს:
·         დაავადების გამომწვეწი ძირითადი მიზეზის მკურნალობა;
·         ტრანსფუზიური თერაპია (პლაზმის გადასხმა);
·         მარილიანი ხნარები;
·         პოლიგლუკინი;
·         ალბუმინის ხსნარი;
·         ჰეპარინის შიდა, წვეთოვანი შეყვანა.

საშიშროება

დაავადების უყურადღებოდ დატოვების შემთხვევაში შესაძლოა განვითარდეს შემდეგი სახის გართულებები:
·         ორგანიზმის ინტოკსიკაცია;
·         ტრომბოჰემორაგია;
·         მეორე ხარისხის სისხლდენა;
·         ღვიძლისა და თირკმლის უკმარისობა;
·         ჰემორაგიული შოკი.
შემთხვევების 30%-ში (განსაკუთრებით დაავადების მწვავე მინდინარეობის დროს) დგება ლეტალური შედეგი.

რისკის ჯგუფი
რისკის ჯგუფში შედიან:
·         ადამიანები, რომლებსაც აღენიშნებათ ანტითრომბინი III-ის დაბალი დონე;
·         ერითროციტოზით დაავადებული ადამიაენბი;
·         მოხუცები;
·         ქრონიკული დაავადებების მქონე ადამიანები (პიელონეფრიტი, შაქრიანი დიაბეტი).

პროფილაქტიკა
დაავდების პროფილაქტიკისთვის რეკომენდირებულია:
·         ინფექციურ-სეპტიკური დაავადებების შეჩერება და დროული მკურნალობა;
·         ჰემოდიმანიკის, წყალ-ელექტროლიტური და მჟავა-ტუტოვანი ბალანსის კონტროლი;
·         ოპერატიული ჩარევისას ტრავმატულობის მაქსიმალურად შემცირება.

მასალის გამოყენების პირობები
author avatar
SheniEkimi.ge
#drpkhakadze

დატოვე პასუხი

გთხოვთ, მიუთითოთ თქვენი კომენტარი!
გთხოვთ, შეიყვანოთ თქვენი სახელი აქ