ანტიბიოტიკები ყველაზე ხშირად გვხვდება ცხოველურ პროდუქტებში, როგორიცაა ხორცი, რძე და კვერცხი. თუ ცხოველებს მკურნალობენ ანტიბიოტიკებით, ნარჩენების აღმოსაფხვრელად საკმარისი დრო თუ არ გავიდა, ეს ნივთიერებები შეიძლება დარჩეს საკვებში. ეს განსაკუთრებით ეხება ხელოვნურ პირობებში მოყვანილ თევზსა და ზღვის პროდუქტებს, სადაც საკვები შეიძლება შეიცავდეს ანტიბიოტიკებს. ასევე მეფუტკრეები ხანდახან იყენებენ ანტიბიოტიკებს ფუტკრის სამკურნალოდ, ამიტომ ანტიბიოტიკები თაფლშიც გვხვდება. ამის შესახებ სპეციალსტები ჰყვებიან.
ასეთი პროდუქტების მოხმარებასთან დაკავშირებული საფრთხე მოიცავს ალერგიულ რეაქციებს, ანტიბიოტიკორეზისტენტობის განვითარებას და ნაწლავის მიკროფლორას დარღვევას. ზოგიერთმა ანტიბიოტიკმა შეიძლება უარყოფითი გავლენა მოახდინოს ღვიძლსა და თირკმელებზე.
რისკის შესამცირებლად რეკომენდებულია ხორცისა და რძის პროდუქტების შეძენა სანდო მწარმოებლებისგან და უპირატესობა მიანიჭოთ ორგანულ საკვებს. სითბურმა დამუშავებამ შეიძლება შეამციროს რაოდენობა, მაგრამ არა – სრულად აღმოფხვრას ანტიბიოტიკების ნარჩენები. ხორცის წყალში ან რძეში ჩალბობა ასევე დაგეხმარებათ ანტიბიოტიკების გამორეცხვაში.
არსებობს საკვების ანტიბიოტიკების შესამოწმებლად შინაური მეთოდები, თუმცა ისინი ყოველთვის ზუსტი არ არის. მაგალითად, თუ ახალი რძე 10-12 საათის განმავლობაში არ მჟავდება სტარტერის დამატების შემდეგ, ეს შეიძლება მიუთითებდეს ანტიბიოტიკების არსებობაზე. ანალოგიურად, თუ ხორცის ნაჭერი არ იწყებს დუღილს საფუარის ხსნარში, ეს ასევე შეიძლება იყოს მათი არსებობის ნიშანი. უფრო ზუსტი შემოწმებისთვის შეგიძლიათ გამოიყენოთ ტესტის ზოლები ვეტერინარული მაღაზიებიდან ან ლაბორატორიული მეთოდები, როგორიცაა “დელტა ტესტი”.
მასალის გამოყენების პირობები
