დღეს კეტჩუპი ყველაფერს უხდება — ბურგერს, კარტოფილსა თუ სოსისს, მაგრამ 1800-იან წლებში ის მედიცინის ნაწილად ითვლებოდა და ხალხს არა გემოსთვის, არამედ ჯანმრთელობისთვის აძლევდნენ.
მაშინაც კი, როცა ის საერთოდ არ იყო პომიდვრის სოუსი.
თავდაპირველად სიტყვა კეტჩუპი თევზისგან დამზადებულ მარილიან სოუსს ნიშნავდა. ევროპელებმა ეს იდეა ინდონეზიიდან და მალაიზიიდან წამოიღეს 1600–1700 წლებში და მასში ადგილობრივი ინგრედიენტების ჩართვა დაიწყეს.
შესაბამისად, პირველი კეტჩუპები პომიდვრისგან კი არა, თევზის ნარჩენებისგან, სოკოსგან ან ნიგოზისგან მზადდებოდა. ისინი მუქი, მკვეთრი არომატისა და ხშირად საკმაოდ უსიამოვნო სუნის მქონე სოუსები იყო, რომლებიც უფრო კონცენტრირებული მარილიანი საწებლები გახლდათ.
პომიდორი აშშ-ში 1800-იან წლებამდე სკეპტიკურად აღიქმებოდა — ბევრი თვლიდა, რომ ის შხამიანი იყო (მასში არსებული სოლანინის გამო), მაგრამ ერთმა კაცმა ეს დამოკიდებულება შეცვალა.
დღეს კეტჩუპი ყველაფერს უხდება — ბურგერს, კარტოფილსა თუ სოსისს, მაგრამ 1800-იან წლებში ის მედიცინის ნაწილად ითვლებოდა და ხალხს არა გემოსთვის, არამედ ჯანმრთელობისთვის აძლევდნენ.
მაშინაც კი, როცა ის საერთოდ არ იყო პომიდვრის სოუსი.
თავდაპირველად სიტყვა კეტჩუპი თევზისგან დამზადებულ მარილიან სოუსს ნიშნავდა. ევროპელებმა ეს იდეა ინდონეზიიდან და მალაიზიიდან წამოიღეს 1600–1700 წლებში და მასში ადგილობრივი ინგრედიენტების ჩართვა დაიწყეს.
შესაბამისად, პირველი კეტჩუპები პომიდვრისგან კი არა, თევზის ნარჩენებისგან, სოკოსგან ან ნიგოზისგან მზადდებოდა. ისინი მუქი, მკვეთრი არომატისა და ხშირად საკმაოდ უსიამოვნო სუნის მქონე სოუსები იყო, რომლებიც უფრო კონცენტრირებული მარილიანი საწებლები გახლდათ.
პომიდორი აშშ-ში 1800-იან წლებამდე სკეპტიკურად აღიქმებოდა — ბევრი თვლიდა, რომ ის შხამიანი იყო (მასში არსებული სოლანინის გამო), მაგრამ ერთმა კაცმა ეს დამოკიდებულება შეცვალა.
ასევე დაგაინტერესებთ:
რა ხდება ადამიანის ტვინში სიკვდილის დროს – კვლევა
