ყინულოვანი ჯუჯა პლანეტა ცერერა, რომელიც ამჟამად უსიცოცხლოდ გამოიყურება, თავისი ისტორიის ადრეულ პერიოდში შესაძლოა სიცოცხლისთვის ვარგისი იყო. შესაბამის სტატიას რამდენიმე კვლევაზე დაყრდნობით გამოცემა New Scientist-ი აქვეყნებს.
კომპიუტერული მოდელირების თანახმად, ციური სხეულის თბილი წიაღი პოტენციური სიცოცხლისთვის ხელსაყრელ გარემოს ქმნიდა. ცერერას ფორმირებიდან 500 მილიონიდან 2 მილიარდ წლამდე პერიოდი ბიოლოგიური პროცესების შესანარჩუნებლად ყველაზე შესაფერისი იყო.
მკვლევრებმა დაადგინეს, რომ ჯუჯა პლანეტის ცხელ ბირთვთან ახლოს არსებული ფორები გამოყოფდნენ ფლუიდებს, რომლებიც ზედაპირქვეშა ოკეანეებში ცივ წყალს ერეოდა, რაც მიკროორგანიზმებისთვის აუცილებელ ქიმიურ პირობებს ქმნიდა.
არიზონის შტატის უნივერსიტეტის თანამშრომელი სემ კურვილი აღნიშნავს, რომ მიუხედავად იმისა, რომ ცერერაზე სიცოცხლის არსებობის შესახებ მტკიცებულებით ფორმაში საუბარი შეუძლებელია, გაჩენის შემთხვევაში პლანეტაზე მის შესანარჩუნებლად გარემო ხელსაყრელი იქნებოდა. სავარაუდო სიცოცხლის ფორმები შესაძლოა დედამიწის მიკრობების ანალოგები ყოფილიყო, რომლებიც ჰიდროთერმულ წყაროებში ბინადრობენ და ენერგიას უშუალოდ ქიმიური ნაერთებისგან იღებენ.
პლანეტარული ინსტიტუტის თანამშრომელი ამანდა ჰენდრიკსი ხაზს უსვამს ოკეანეების მქონე ციური სხეულების შესწავლის მნიშვნელობას – როგორც არსებულის, ისე გაუჩინარებულის, მზის სისტემაში სიცოცხლის კვალის ძიების პროცესში. იმავე კვლევითი ჯგუფის თანამშრომელი, ჯო ო’რურკი, აღნიშნავს, რომ მსგავსი პროცესები შეიძლება მომხდარიყო ცერერას ზომის სხვა ყინულოვან ობიექტებზეც, რაც ჩვენს ვარსკვლავურ სისტემაში სიცოცხლის პოტენციურ საზღვრებს აფართოებს.
ჰიპოთეზის დასადასტურებლად ჯუჯა პლანეტის ზედაპირზე არსებული მინერალების ქიმიური ანალიზია საჭირო, თუმცა ამ დრომდე ცერერაზე ნიმუშების ასაღებად არცერთი მისია არ გაშვებულა.
