ხუთშაბათი, აპრილი 17, 2025
- Advertisement -spot_img
მთავარისაზოგადოებაქალის როლი ქართულ ოჯახში – ტრადიცია, შრომა და დაუფასებლობა

ქალის როლი ქართულ ოჯახში – ტრადიცია, შრომა და დაუფასებლობა

ქალი, ოჯახი და ჩუმი გმირობა

ქალი საუკუნეების მანძილზე საქართველოში ოჯახის საფუძვლად მოიაზრება – ის იყო დედა, მეუღლე, მზრუნველი, დამცველი. მაგრამ სინამდვილეში, ხშირად ჩრდილში მყოფი გმირი. ის, ვინც ჩუმად ებრძვის საკუთარ დაღლილობას, ტკივილს, იმედგაცრუებას, მაგრამ მაინც ამზადებს სუფრას, უვლის შვილებს და აგრძელებს ყოფით გმირობას.

მაგრამ სანამ კითხულობ ამ სტატიას, დაფიქრდი – როდის იყო ბოლოს, როცა ქალს (შეიძლება შენს დედას, ცოლს, დას, მეგობარს) ვუთხარით მადლობა იმ შრომისთვის, რაც დღის განმავლობაში ჩუმად გააკეთა?

ქალის ტრადიციული როლი – სიჩუმის ტვირთი

საქართველოში ქალს წლების განმავლობაში ჰქონდა ერთი მთავარი წოდება: “სახლი – შენი სფეროა, გარეთ – კაცის.”
ეს იყო უხილავი ზღვარი, რომელსაც ბევრი ქალი დღემდე ვერ ცდება.

მოლოდინები იყო და რჩება:
• იყავი ყოველთვის მზად.
• იყავი მშვიდი.
• არ იჩივლო.
• და აუცილებლად – იყავი ბედნიერი.

მაშინაც კი, როცა ქალი იბრძვის საკუთარი თავისთვის – საზოგადოება ხშირად ეკითხება: “აბა ქმარს რას ეუბნები, მაგდენს რომ ცდილობ?”

თანამედროვე რეალობა – ქალი ორმაგ ზეწოლაში

დღეს ქალებს აღარ აკმაყოფილებთ მხოლოდ სამზარეულო. ისინი:

• მუშაობენ სრული დატვირთვით
• უვლიან შვილებსა და მოხუც მშობლებს
• ქმნიან მცირე ბიზნესებს
• სწავლობენ ახალ პროფესიებს

და მიუხედავად ამისა, საკუთარ თავზე დრო აღარ რჩებათ. მათი გონება 24/7 რეჟიმში მუშაობს – ყოველთვის სხვებისთვის, იშვიათად საკუთარი თავისთვის.

დაუფასებლობის სიჩუმე – როცა მადლობა ჩუმად იგრძნობა

ქალის შრომა ხშირად არ ფასდება, რადგან:

• ფული არ ჩანს.
• “საოჯახო საქმეები” აღიქმება როგორც მოვალეობა, არა ღირებულება.
• ქართულ ოჯახებში ჯერ კიდევ მოქმედებს პრინციპი: “კაცს მოაქვს, ქალი აკეთებს.”

ეს მიდგომა იწვევს ემოციურ გადაღლილობას, სადაც ქალი აღარ გრძნობს, რომ მის შრომას აქვს ფასი – არც ოჯახში, არც გარეთ.

გადაღლილობის უხილავი ფორმა – როცა ტკივილი არ ისმის

  „7 წელია ახალი წლის ღამეს დასაძინებელ წამალს ვსვამ და ვიძინებ, ყველაზე რთული ღამეა ჩემთვის, სიცოცხლის, ბავშვების, ზღაპრულობის დღესასწაულია, ჩემს სიკვდილში ყოფნასთან, თანხვედრაში რომ არ მოდის..“ - მაია ასათიანი

ქალი, რომელიც:

• არ ჩივის
• ჩუმად იტანს
• ცდილობს, ოჯახი არ დაინგრეს
• საკუთარ სურვილებზე ამბობს უარს

მართლაც ძლიერი ადამიანია, მაგრამ ეს სიძლიერე ხშირად ჩრდილში რჩება და ეს ტოვებს ღრმა ემოციურ კვალს – ზოგჯერ დეპრესიას, ზოგჯერ ფიზიკურ დაავადებას, ზოგჯერ დაკარგულ ცხოვრებას.

მაშინ რა უნდა გავაკეთოთ? – გზები გამოსავლისკენ

1. გავაცნობიეროთ მისი შრომა – ხმამაღლა:

შეიძლება მადლობის თქმა არაფერი ღირს, მაგრამ მას შეუძლია ცხოვრება შეცვალოს.

2. პასუხისმგებლობების თანაბრად განაწილება

სახლში წესები არ უნდა იყოს გენდერული – სამზარეულოში კაცსაც შეუძლია საჭმლის მომზადება და ქალსაც აქვს უფლება დასვენების.

3. შვილების აღზრდა თანასწორობის სულისკვეთებით

შვილებს უნდა ვასწავლოთ, რომ სიყვარული, შრომა და მხარდაჭერა სქესით არ განისაზღვრება.

4. დრო – თავისთვის

ქალი არ უნდა იყოს მხოლოდ “დედა” ან “ცოლი”. ის პირველ რიგში ადამიანია, რომელსაც აქვს სურვილები, ჰობი, განვითარება, მეგობრები.

დასკვნა – ჩუმად მყოფ გმირებს ხმა მივაწვდოთ

ქალი ქართულ ოჯახში არის საძირკველი, მაგრამ ხშირად ხდება გადატვირთული საძირკველი, რომელსაც საფუძველი გამოეცლება.

ეს სტატია არ არის უბრალო წერილი – ეს არის მოწოდება:

• თქვი მადლობა.
• დაჯექი და მოუსმინე.
• დაეხმარე.
• და, რაც მთავარია – აღიარე მისი მნიშვნელობა, არც ხმამაღლა და არც ჩუმად – ყოველდღიურად.

📌 წყაროები:

– გაეროს ქალთა ორგანიზაცია (UN Women) – ქალის როლი საქართველოში
– სტეფანი კოზო: „The Invisible Load“ – ქალების ემოციური შრომის წიგნი
– WHO – Mental Health and Gender Equity, 2023
– სტატისტიკის ეროვნული სამსახური – შრომითი დროის განაწილება საქართველოში

➡️ გაიგეთ მეტი:

შენი ექიმი – ოჯახის ფსიქოლოგია და ჰარმონია: https://www.sheniekimi.ge

 

მსგავსი პოსტები
[fetch_posts]
- Advertisement -spot_img

ხშირად ნახვადი