უნაყოფობა მამაკაცებში – რეალურად 45% შემთხვევებში უნაყოფობის მიზეზი სწორედ მამაკაცებშია

0
405
xr:d:DAGB0EEP1sk:33,j:9132598363561061803,t:24040811

უნაყოფობა მამაკაცებში – ეს არის მამაკაცის ორგანიზმის უუნარობა გაანაყოფიეროს ქალის კვერცხუჯრედი. რეალურად 45% შემთხვევებში უნაყოფობის მიზეზი სწორედ მამაკაცებშია.

მიზეზები
დაავადება შეიძლება გამოწვეული იყოს სხვადასხვა მიზეზებით.
გენეტიკური მიზეზები:
·         პირველადი ჰიპოგონადიზმი (განუვითარებელი სასქესო ორგანოები);
·         საკვერცხეების დაბადებიდან არარსებობა;
·         ანეიაკულაცია (სპერმის არქონა);
·         ასტენოზოოსპერმია (სპერმატოზოიდების არასაკმარისი მოძრაობა);
·         ოლიგოზოოსპერმია (სპერმაში სპერმატოზოიდების სიმცირე);
·         ოლიგოსპერმია (სპერმის სიმცირე);
·         ტერატოზოოსპერმია (ანომალიური სპერმატოზოიდების დიდი რაოდენობა);
·         აზოოსპერმია (სპერმაში სპერმატოზოიდების არარსებობა).
მამაკაცის უნაყოფობის მიზეზები შეიძლება იყოს ასევე:
·         ინფექციური დაავადებები (ყბაყურა, გრიპი, სიფილისი);
·         არასწორი კვება;
·         ხშირი გადაციება;
·         ჭარბი რენტგენული ან რადიოაქტიული დასხივება;
·         დაავადებები, რომლებიც არღვევს სისხლის მიწოდებას საკვერცხეში (ვარიკოცელე);
·         შარდსადინარის ფუნქციის დარღვევა;
·         წინამდებარე ან სათესლე ჯირკვლების დაავადებები.

მამაკაცებში უნაყოფობის სიმპტომები
ექიმების მიერ დადგინდა, რომ მამაკაცებში უნაყოფობის სიმპტომები არ არსებობს.

დიაგნოსტიკა
მამაკაცის უნაყოფობის დიაგნოსტიკისთვის ექიმი-ანდროლოგი ნიშნავს შემდეგი სახის გამოკვლევებს და ანალიზებს:
·         სისიხლის საერთო და ბიოქიმიური ანალიზი;
·         ციტოლოგიური გამოკვლევა;
·         პჯრ-დიაგნოსტიკა (პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქციის) ;
·         კულტურალური გამოკვლევა;
·         სპერმოგრამა;
·         სკროტუმის (სათესლე პარკების) დოპლერომეტრია;
·         სპერმის დათესვა;
·         წინამდებარე და სათესლე ჯირკვლების ულტრა-ბგერით გამოკვლევა;
·         საკვერცხეების დიაგნოსტიკურi ბიოპსია.

მამაკაცის უნაყოფობის მკურნალობა
მედიკამენტოზური მკურნალობა მოიცავს:
·         ანდროგენებს;
·         ქიმიოთერაპიულ პრეპარატებს;
·         რილიზინგ-ჰორმონებს;
·         იმუნომასტიმულიერებელ პრეპარატებს;
·         ანგიოპროტექტორებს;
·         ბიოგენურ პრეპარატებს;
·         ანტიესტროგენებს;
·         სასქესო ფუნქციის მაკორექტირებელ საშუალებებს.
ასევე ინიშნება სასქესო ორგანოების თანმდევი ინფექციის მკურნალობა:
·         ეთილოგიური (ტეტრაციკლინი, მაკროლიდები);
·         პათოგენეტიკური (ანტიმიკრობული საშუალებები);
·         ჰორმონალური;
·         ქირურგიული (ვარიკოცელეს მკურნალობა, სათესლე არხების გამტარუნარიანობის აღდგენა);
·         იმუნოლოგიური;
·         საერთო გამაჯანსაღებელი.

რისკის ჯგუფი
რისკის ჯგუფში შედიან მამაკაცები რომლებსაც:
·         ბავშვობაში გადატანილი აქვთ ყბაყურა;
·         გადატანილი აქვთ ვენეროლოგიური დაავადებები;
·         ძალისმიერი სპროტის წარმომადგენლები;
·         მაღალ ტემპერატურაზე მომუშავეები;
·         ველომრბოლელები.

პროფილაქტიკა
პროფილაქტიკისთვის რეკომენდირებულია:
·         სწორი კვება;
·         სხეულის წონის კონტროლი;
·         თავისუფალი შიდა თეთრეულის ტარება;
ფიზიკური დატვირთვის გაკონტროლება.

მასალის გამოყენების პირობები
author avatar
SheniEkimi.ge
#drpkhakadze

დატოვე პასუხი

გთხოვთ, მიუთითოთ თქვენი კომენტარი!
გთხოვთ, შეიყვანოთ თქვენი სახელი აქ